Ο τένοντας του υπερακανθίου που ανυψώνει το άνω άκρο λίγο πρίν την κατάφυσή του στο βραχιόνιο περνά κάτω από το ακρώμιο,αυτή την οστέινη <μαρκίζα> που λέμε ώμο.
Πολλές φορές ανατομική ιδιαιτερότητα του ακρωμίου (πρόσθια κλήση, οξύ προς τα κάτω άκρο)περιορίζουν το χώρο που έχει ο τένοντας του υπερακανθίου για να κινείται με αποτέλεσμα την τριβή και φλεγμονή του.Σε μεγαλύτερες ηλικίες η οστεοαρθρίιδα της ακρωμιοκλειδικής δημιουργεί οστεόφυτα που προβάλουν στον υπακρωμιακό χώρο και <παρενοχλούν> την κίνηση του τένοντα.
Ο πόνος στην ανύψωση του άνω άκρου κυρίως από τις 40 έως τις 120 μοίρες καθώς και ο νυχτερινός πόνος είναι το προεξάχων σύμπτωμα.Πολλές φορές ο πόνος είναι βασανιστικός.
Η φυσικοθεραπεία και η άσκηση είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία για μεσομακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Σε σοβαρές όμως ανατομικές ανωμαλίες η αρθροσκοπική ακρωμιοπλαστική είναι αναγκαία.